#1 2009-06-14 19:08:59

Graf

Przemek P.

Skąd: Dzierżoniów
Zarejestrowany: 2009-02-11
Posty: 22706
Punktów :   

Pytania na obronę

Instytut Nauk Administracyjnych Zakład Nauki Administracji
   
   
   
   
NAUKA ORGANIZACJI I ZRZĄDZANIA Z ELEMENTAMI PRAWA URZĘDNICZEGO
Egzamin licencjacki (dyplomowy)
   
   
   
   
1.    Geneza i klasycy naukowego badania organizacji i zarządzania

Nauka organizacji i zarządzania powstała na przełomie XIX i XX w. Przedmiotem zainteresowania nauki organizacji i zarządzania jest działalność jednostki i zespołów ludzkich, a w szczególności ich funkcjonowanie w procesie pracy. Organizacja i zarządzanie zajmuje się badaniem i racjonalizacją zachowań indywidualnych i społecznych, kształtowaniu środowiska naturalnego z usprawnieniem struktur i systemu społeczno – gospodarczego. Przyjmuje się, że proces naukowego podejścia do organizacji i zarządzania rozpoczął się od rewolucji przemysłowej, która spowodowała kompleksowe przemiany techniczne, ekonomiczne i społeczne, a te z kolei doprowadziły do gwałtownego rozwoju gospodarki. Z gwałtownym rozwojem gospodarki wiązało się powstawanie dużych przedsiębiorstw. Pojawiły się nowe wyzwania (konieczność poprawy organizacji pracy, produkcji, wyposażenia pracowników w lepsze maszyny w celu osiągnięcia wyższej indywidualnej i zespołowej wydajności pracy), którymi zainteresowali się badacze zajmujący się nauką organizacji i zarządzania.

W literaturze przedmiotu za klasyków naukowego badania organizacji i zarządzania uważa się Roberta Owena i Charlsa Babbage, a niekiedy dodaje się do nich Adama Smitha.

Wg R. Owena zadowolony i wypoczęty robotnik wykonuje więcej jakościowo lepszej pracy.
Dla nauki organizacji i zarządzania odegrał on rolę jako działacz przemysłowy, menedżer i reformator. Jego ustalenia miały istotny wpływ na rozwój nauki. W swoich fabrykach skrócił dzień pracy ze stosowanych powszechnie 13 godz. do 10,5 godz., zakazał ztrudniania dzieci poniżej 10ciu lat, otwierał zakładowe sklepy, w których robotnicy mogli kupować towary po niższych cenach.

Natomiast Ch. Babbage udowodnił, że praca ludzka jako zjawisko społeczne może być badana w sposób ściśle naukowy, poprzez metody matematyczne. Poza tym zdefiniował i uzasadnił zasadę podziału pracy ściśle związaną ze specjalizacją pracowników. Jej stosowanie daje konkretne oszczędności czasu i wymierne efekty ekonomiczne.


2. Prakseologiczna koncepcja organizacji.
3.   Sprawność jako podstawowe kryterium oceny działań.
4.   Pojęcie i etapy tworzenia struktury organizacyjnej.
5. FORMALIZACJA ORGANIZACJI   

           
            Formalizacja jest to proces tworzenia systemu wzorców właściwych dla danej organizacji. Formalizacji podlegają cele i struktura organizacji, cele formułowane dla komórek i stanowisk. Poprzez formalizację utrwalane są więzi organizacyjne (hierarchiczne, funkcjonalne, informacyjne, techniczne). Przedmiotem formalizacji są również zasady i kryteria oceny pracowników, zasady porządku i dyscypliny pracy, ochrony, BHP itp. Formalizacja jest jednym z warunków sprawnego działania organizacji.

    Formalizacja organizacji polega na ustaleniu wzorców działania pracownika w organizacji oraz na zapisaniu ich w formie przepisów, norm, lub schematów, tak aby mógł z nich korzystać w każdej sytuacji.

Formalizacja ma na celu:
1) zapewnienie ładu wewnętrznego poprzez skodyfikowanie podziału zadań i odpowiedzialności między członków organizacji,
2) zapewnienie pożądanego poziomu pewności wyniku i powtarzalności sposobu działania poszczególnych części składowych,
3) zmniejszenie poziomu napięć między członkami organizacji, mogących powstać w wyniku zrodzenia się konfliktów na tle kompetencyjnym,
4) zmniejszenie poczucia niepewności miejsca i roli człowieka w organizacji.

Miarami stopnia formalizacji są:
1) liczba przepisów określających cele i zadania, a także sposoby ich realizacji,
2) stopień szczegółowości tych przepisów,
3) stopień rygorystyczności tych przepisów, dotkliwości sankcji grożących w przypadku ich niestosowania.

6. KONCEPCJA PANOWANIA MAXA WEBERA

Max Weber jest uznawany za twórcę modelu biurokracji idealnej
Interesowało go panowanie, uważał je za szanse posłuszeństwa ludzi wobec
określonego rozkazu.
Według Maxa Webera są 3 typy prawomocnego panowania:
1.RACJONALNE- podstawą jest wiara legalność ustanowionych porządków i
prawa do wydawania poleceń
2. TRADYCYJNY- wiara w czyjś święty autorytet
3. CHARYZMATYCZNY- opiera się na oddaniu pod wpływ jakiejś osoby ze
względu na jej charyzmę

P. racjonalne jest jedynym legalnym wg Webera, jego atrybuty to:
-wymóg ciągłego załatwiania spraw zgodnie z regułami i w granicach
kompetencji
-hierarchia urzędowa- czyli podporządkowanie, możliwość odwołania się,
poskarżenia się komuś wyżej
-techniczny lub normatywny charakter reguł postępowania- urzednicy mają
być fachowcami
-sztab administracyjny ma być oddzielony od środków rzeczowych i
finansowych
-wykluczenie możliwości zawłaszczenia stanowiska
-pisemność
Jest wiele form panowania ale biurokracja najlepiej wypełnia powyższe
atrybuty. Wg racjonalnego panowania biurokratyczny sztab adm. To
pracownicy którzy:
-są osobiście wolni i podlegają tylko obowiązkom urzędowym
-są zatrudnieni na zasadzie kontraktu, po zdaniu egzaminu więc mają być
fachowcami
-mają być stale wynagradzani, pensja powinna zależeć od stanowiska
-mogą być zwolnieni tylko w określ. Sytuacjach
-uznają swoje stanowisko za główny zawód
-maja mieć możliwość awansu, nie mogą zawłaszczać dla siebie urzędu
przez liczne kontrole i nadzór
-podlegają dyscyplinie i kontroli
Panowanie tradycyjne polega na tym że panujący jest Panem, a jego
otoczenie to Sługi, podstawą jest tradycja. Panowanie charyzmatyczne-
ludzie oddają się przywódcy, którego uważają za wzór, może się ono
przekształcić w tradycyjne.
Panowanie charyzmatyczne- ludzie oddają się przywódcy, którego uważają
za wzór, może się ono przekształcić w tradycyjne.


7.   Poweberowskie modele organizacji biurokratycznej.
8.    Organiczny model organizacji.


    Stanowi przeciwieństwo modelu mechanistycznego (biurokratycznego);
    Jego zasady opracowali Tom Burns i George M. Stalker w latach 60-tych XX w. na podstawie badań w angielskich i szkockich przedsiębiorstwach. Sugerowali oni m.in.:
•    Stosowanie szerokiej specjalizacji, ukierunkowanie na realizację całościowego celu organizacji oraz stałe przeformułowanie i dostosowanie zadań do potrzeb w drodze uzgodnień,
•    Preferowanie uniwersalnych kwalifikacji,
•    Dopuszczalność przekraczania sfer kompetencji,
•    Sytuacyjne podejście do lokalizacji ośrodków władzy (władze ma ten człowiek/zespół który może zapewnić najlepsze rozwiązanie problemu),
•    Wielokierunkowy system interakcji i obiegu informacji;

Cechy modelu:
    Członkowie organizacji działają bardziej w grupie niż samodzielnie, kładzie się mniejszy nacisk na rolę poleceń służbowych,
    Zakłada się, że członek organizacji to profesjonalista przygotowany do rozwiazywania różnorodnych problemów,
    Luźna struktura organizacyjna (brak standardowych stanowisk pracy i przepisów organizacyjnych).

9.   Władza w organizacji.
10. Teorie motywacji.
11. Mechanizm integracyjny.
12. Planowanie jako proces.
13. ISTOTA, CEL I ETAPY KONTROLOWANIA

   
    Kontrolowanie jest procesem mającym na celu zapewnić, aby faktycznie podejmowane działania były zgodne z planowanymi , ułatwić kadrze kierowniczej sprawdzenie skuteczności czynności związanych z wykonywaniem wszystkich funkcji zarządzania oraz podjęcie, ewentualnie, działań korygujących.
   
    Istotę kontrolowania można przedstawić poprzez wskazanie funkcji, jakie powinno spełniać. Funkcjami tymi są:
1) f. informacyjna, polegająca na dostarczeniu właściwym podmiotom zarządzającym niezbędnych informacji odnośnie stanu, przebiegu i skutków działań, warunkujących podejmowanie stosownych decyzji,
2) f. instruktażowa, wyrażająca się w doradzaniu kontrolowanemu, instruowaniu go, udzieleniu mu stosownej pomocy,
3) f. pobudzająca, realizowana poprzez stosowanie stymulatorów podnoszących poziom motywacji kontrolowanych do sprawniejszych działań,
4) f. profilaktyczna, której istota tkwi w eksponowaniu zapobiegania niekorzystnym zjawiskom.
   
    Kontrolowanie jest złożonym procesem, w którym można wyróżnić następujące etapy:
1)ustalenie obowiązujących norm,
2)pomiar wykonania (efektywności, wyników),
3)porównanie wyników z normami,
4)podjecie stosownych działań.

14. Pojęcie służby cywilnej i korpusu służby cywilnej.
15. Zasady zatrudniania pracowników samorządowych.


Przemek
Graf@radiorewers.pl

Offline

 

#2 2009-06-14 20:46:38

justynaadamska

Nowy użytkownik

Zarejestrowany: 2009-06-14
Posty: 2
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

1.    Geneza i klasycy naukowego badania organizacji i zarządzania

Nauka organizacji i zarządzania powstała na przełomie XIX i XX w. Przedmiotem zainteresowania nauki organizacji i zarządzania jest działalność jednostki i zespołów ludzkich, a w szczególności ich funkcjonowanie w procesie pracy. Organizacja i zarządzanie zajmuje się badaniem i racjonalizacją zachowań indywidualnych i społecznych, kształtowaniu środowiska naturalnego z usprawnieniem struktur i systemu społeczno – gospodarczego. Przyjmuje się, że proces naukowego podejścia do organizacji i zarządzania rozpoczął się od rewolucji przemysłowej, która spowodowała kompleksowe przemiany techniczne, ekonomiczne i społeczne, a te z kolei doprowadziły do gwałtownego rozwoju gospodarki. Z gwałtownym rozwojem gospodarki wiązało się powstawanie dużych przedsiębiorstw. Pojawiły się nowe wyzwania (konieczność poprawy organizacji pracy, produkcji, wyposażenia pracowników w lepsze maszyny w celu osiągnięcia wyższej indywidualnej i zespołowej wydajności pracy), którymi zainteresowali się badacze zajmujący się nauką organizacji i zarządzania.

W literaturze przedmiotu za klasyków naukowego badania organizacji i zarządzania uważa się Roberta Owena i Charlsa Babbage, a niekiedy dodaje się do nich Adama Smitha.

Wg R. Owena zadowolony i wypoczęty robotnik wykonuje więcej jakościowo lepszej pracy.
Dla nauki organizacji i zarządzania odegrał on rolę jako działacz przemysłowy, menedżer i reformator. Jego ustalenia miały istotny wpływ na rozwój nauki. W swoich fabrykach skrócił dzień pracy ze stosowanych powszechnie 13 godz. do 10,5 godz., zakazał ztrudniania dzieci poniżej 10ciu lat, otwierał zakładowe sklepy, w których robotnicy mogli kupować towary po niższych cenach.

Natomiast Ch. Babbage udowodnił, że praca ludzka jako zjawisko społeczne może być badana w sposób ściśle naukowy, poprzez metody matematyczne. Poza tym zdefiniował i uzasadnił zasadę podziału pracy ściśle związaną ze specjalizacją pracowników. Jej stosowanie daje konkretne oszczędności czasu i wymierne efekty ekonomiczne.

Offline

 

#3 2009-06-14 20:47:41

justynaadamska

Nowy użytkownik

Zarejestrowany: 2009-06-14
Posty: 2
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

8.    Organiczny model organizacji.

    Stanowi przeciwieństwo modelu mechanistycznego (biurokratycznego);
    Jego zasady opracowali Tom Burns i George M. Stalker w latach 60-tych XX w. na podstawie badań w angielskich i szkockich przedsiębiorstwach. Sugerowali oni m.in.:
•    Stosowanie szerokiej specjalizacji, ukierunkowanie na realizację całościowego celu organizacji oraz stałe przeformułowanie i dostosowanie zadań do potrzeb w drodze uzgodnień,
•    Preferowanie uniwersalnych kwalifikacji,
•    Dopuszczalność przekraczania sfer kompetencji,
•    Sytuacyjne podejście do lokalizacji ośrodków władzy (władze ma ten człowiek/zespół który może zapewnić najlepsze rozwiązanie problemu),
•    Wielokierunkowy system interakcji i obiegu informacji;

Cechy modelu:
    Członkowie organizacji działają bardziej w grupie niż samodzielnie, kładzie się mniejszy nacisk na rolę poleceń służbowych,
    Zakłada się, że członek organizacji to profesjonalista przygotowany do rozwiazywania różnorodnych problemów,
    Luźna struktura organizacyjna (brak standardowych stanowisk pracy i przepisów organizacyjnych).

Offline

 

#4 2009-06-14 21:14:04

obca21

Użytkownik

Zarejestrowany: 2009-02-12
Posty: 12
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

5. FORMALIZACJA ORGANIZACJI   
           
            Formalizacja jest to proces tworzenia systemu wzorców właściwych dla danej organizacji. Formalizacji podlegają cele i struktura organizacji, cele formułowane dla komórek i stanowisk. Poprzez formalizację utrwalane są więzi organizacyjne (hierarchiczne, funkcjonalne, informacyjne, techniczne). Przedmiotem formalizacji są również zasady i kryteria oceny pracowników, zasady porządku i dyscypliny pracy, ochrony, BHP itp. Formalizacja jest jednym z warunków sprawnego działania organizacji.

    Formalizacja organizacji polega na ustaleniu wzorców działania pracownika w organizacji oraz na zapisaniu ich w formie przepisów, norm, lub schematów, tak aby mógł z nich korzystać w każdej sytuacji.

Formalizacja ma na celu:
1) zapewnienie ładu wewnętrznego poprzez skodyfikowanie podziału zadań i odpowiedzialności między członków organizacji,
2) zapewnienie pożądanego poziomu pewności wyniku i powtarzalności sposobu działania poszczególnych części składowych,
3) zmniejszenie poziomu napięć między członkami organizacji, mogących powstać w wyniku zrodzenia się konfliktów na tle kompetencyjnym,
4) zmniejszenie poczucia niepewności miejsca i roli człowieka w organizacji.

Miarami stopnia formalizacji są:
1) liczba przepisów określających cele i zadania, a także sposoby ich realizacji,
2) stopień szczegółowości tych przepisów,
3) stopień rygorystyczności tych przepisów, dotkliwości sankcji grożących w przypadku ich niestosowania.

Offline

 

#5 2009-06-14 21:15:53

obca21

Użytkownik

Zarejestrowany: 2009-02-12
Posty: 12
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

13. ISTOTA, CEL I ETAPY KONTROLOWANIA
   
    Kontrolowanie jest procesem mającym na celu zapewnić, aby faktycznie podejmowane działania były zgodne z planowanymi , ułatwić kadrze kierowniczej sprawdzenie skuteczności czynności związanych z wykonywaniem wszystkich funkcji zarządzania oraz podjęcie, ewentualnie, działań korygujących.
   
    Istotę kontrolowania można przedstawić poprzez wskazanie funkcji, jakie powinno spełniać. Funkcjami tymi są:
1) f. informacyjna, polegająca na dostarczeniu właściwym podmiotom zarządzającym niezbędnych informacji odnośnie stanu, przebiegu i skutków działań, warunkujących podejmowanie stosownych decyzji,
2) f. instruktażowa, wyrażająca się w doradzaniu kontrolowanemu, instruowaniu go, udzieleniu mu stosownej pomocy,
3) f. pobudzająca, realizowana poprzez stosowanie stymulatorów podnoszących poziom motywacji kontrolowanych do sprawniejszych działań,
4) f. profilaktyczna, której istota tkwi w eksponowaniu zapobiegania niekorzystnym zjawiskom.
   
    Kontrolowanie jest złożonym procesem, w którym można wyróżnić następujące etapy:
1)ustalenie obowiązujących norm,
2)pomiar wykonania (efektywności, wyników),
3)porównanie wyników z normami,
4)podjecie stosownych działań.

Offline

 

#6 2009-06-15 19:47:13

kasiatko15

Użytkownik

Zarejestrowany: 2009-02-13
Posty: 13
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

6. KONCEPCJA PANOWANIA MAXA WEBERA

Max Weber jest uznawany za twórcę modelu biurokracji idealnej
Interesowało go panowanie, uważał je za szanse posłuszeństwa ludzi wobec
określonego rozkazu.
Według Maxa Webera są 3 typy prawomocnego panowania:
1.RACJONALNE- podstawą jest wiara legalność ustanowionych porządków i
prawa do wydawania poleceń
2. TRADYCYJNY- wiara w czyjś święty autorytet
3. CHARYZMATYCZNY- opiera się na oddaniu pod wpływ jakiejś osoby ze
względu na jej charyzmę

P. racjonalne jest jedynym legalnym wg Webera, jego atrybuty to:
-wymóg ciągłego załatwiania spraw zgodnie z regułami i w granicach
kompetencji
-hierarchia urzędowa- czyli podporządkowanie, możliwość odwołania się,
poskarżenia się komuś wyżej
-techniczny lub normatywny charakter reguł postępowania- urzednicy mają
być fachowcami
-sztab administracyjny ma być oddzielony od środków rzeczowych i
finansowych
-wykluczenie możliwości zawłaszczenia stanowiska
-pisemność
Jest wiele form panowania ale biurokracja najlepiej wypełnia powyższe
atrybuty. Wg racjonalnego panowania biurokratyczny sztab adm. To
pracownicy którzy:
-są osobiście wolni i podlegają tylko obowiązkom urzędowym
-są zatrudnieni na zasadzie kontraktu, po zdaniu egzaminu więc mają być
fachowcami
-mają być stale wynagradzani, pensja powinna zależeć od stanowiska
-mogą być zwolnieni tylko w określ. Sytuacjach
-uznają swoje stanowisko za główny zawód
-maja mieć możliwość awansu, nie mogą zawłaszczać dla siebie urzędu
przez liczne kontrole i nadzór
-podlegają dyscyplinie i kontroli
Panowanie tradycyjne polega na tym że panujący jest Panem, a jego
otoczenie to Sługi, podstawą jest tradycja. Panowanie charyzmatyczne-
ludzie oddają się przywódcy, którego uważają za wzór, może się ono
przekształcić w tradycyjne.
Panowanie charyzmatyczne- ludzie oddają się przywódcy, którego uważają
za wzór, może się ono przekształcić w tradycyjne.

Offline

 

#7 2009-06-16 22:56:13

kasiatko15

Użytkownik

Zarejestrowany: 2009-02-13
Posty: 13
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

a gdzie reszta pytań?

Offline

 

#8 2009-06-17 08:26:59

obca21

Użytkownik

Zarejestrowany: 2009-02-12
Posty: 12
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

a Ty Kasia mialaś jedno pytanie ?????

Offline

 

#9 2009-06-17 15:07:48

kasiatko15

Użytkownik

Zarejestrowany: 2009-02-13
Posty: 13
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

miałam 2 ale tego drugiego nie przedstawiałam bo ktos inny to zrobił

Offline

 

#10 2009-06-18 00:20:37

kasiatko15

Użytkownik

Zarejestrowany: 2009-02-13
Posty: 13
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

7. Poweberowskie modele organizacji biurokratycznej.

Zdaniem Marcha i Simona do najważniejszych poweberowskich koncepcji organizacji biurokratycznej należą ,,alternatywne formy organizacyjne'' Mertona, Selznicka i Gouldnera.
Autorzy ci prowadząc badania nad niekorzystnymi (pod względem funkcjonalnym) skutkami organizacji biurokratycznej, proponowali rozwiązania cząstkowe lub całościowe neutralizujące lub wręcz usuwające owe (niekorzystne) skutki.
MODEL MERTONA
Model ten opiera się na postulacie wzrostu kontroli. Kontrola ta jest formą zwiększonego nacisku na niezawodność zachowania się wewnątrz organizacji.
-wprowadzona zostaje do organizacji znormalizowana procedura działania.
-kontrola polega na sprawdzaniu i upewnianiu się, że procedura działania w rzeczywistości jest stosowana.
-konsekwencją tej kontroli jest: zmniejszenie osobistych stosunków (urzędnicy oddziałują na innych członków organizacji jako przedstawiciele stanowisk), zwiększenie przyswajania przepisów organizacyjnych oraz zwiększenie zastosowania podziału na kategorie jako techniki podejmowania decyzji.
MODEL SELZNICKA
Model ten kładzie nacisk na delegowanie władzy. Delegowanie władzy jest związane bezpośrednio ze wzrostem nacisku na kontrolę (stosowaną przez kierownictwo).
-delegowanie podnosi poziom wyszkolenia w zakresie specjalnych kompetencji.
-każda z jednostek organizacyjnych stara się osiągnąć powodzenie przez dopasowanie swej polityki do oficjalnej doktryny organizacji.
MODEL GOULDNERA (najprostszy z tu prezentowanych)
Także wzmożony nacisk na kontrolę. Gouldner zwracał uwagę na stosownie w organizacji biurokratycznej przepisów regulujących procesy pracy. Przepisy te prowadziły do ograniczenia zewnętrznych oznak władzy wewnątrz grupy.
Gouldner podzielił amerykańskie instytucje administracji publ. na: biurokrację żartobliwą i biurokrację karzącą
B. ŻARTOBLIWA
-lekceważenie przepisów narzucanych odgórnie
-brak egzekucji przepisów przez przełożonych
-w organizacji panuje dość swobodna atmosfera
-silnie rozwinięta sfera stosunków nieformalnych i niesformalizowanych
B.KARZĄCA
-przełożeni egzekwują przestrzeganie przepisów narzuconych podwładnym
-podwładni jednak łamią przepisy mimo sankcji
-występują konflikty międzygrupowe i zbiorowe
-rozwinięta jest silnie organizacja nieformalna (te stosunki nieformalne podtrzymują funkcjonowanie organizacji)
Gouldner zaproponował własną koncepcję BIUROKRACJI REPREZENTATYWNEJ
Mogłaby ona spowodować eliminację negatywnych przejawów biurokracji ,,żartobliwej'' i ,,karzącej''. Autor chciał przeforsować teorię wzmocnienia uczestnictwa pracowników w zarządzaniu firmą (system partycypacyjny - włączenie pracowników w proces tworzenia przepisów organizacyjnych).

Offline

 

#11 2009-06-18 08:06:13

monia

Nowy użytkownik

Zarejestrowany: 2009-06-18
Posty: 1
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

10. Teorie motywacji

                Z perspektywy aktywności ludzkiej indywidualnej i zbiorowej w miejscu pracy ważne miejsce zajmuje motywacja. Wyróżnić możemy następujące podstawowe teorie motywacji.
                Teoria X i Y której twórcą był McGregora. Przedstawił on przeciwstawne poglądy na temat natury ludzkiej. W teorii X przedstawia człowieka jako niechętnego do pracy, z natury leniwego, którego można motywować jedynie płacą. W teorii Y natomiast przedstawia człowieka jako nie stroniącego od pracy, a nawet widzącego w niej potencjalny sposób własnego rozwoju.. Teoria McGreora jest nadal aktualna. Aktualność owej teorii to nie rozstrzygnięty problem jak wyzwolić potencjał pracowniczy i spowodować by przełożył się na szeroko rozumianą efektywność działania organizacji.
                W behawioralnej teorii motywacji zachowanie jednostki jest determinowane przez środowisko zewnętrzne. System nagród i kar znajdujący się w otoczeniu decyduje o tym, czego człowiek unika i do czego dąży. Między środowiskiem a zachowaniem istnieje sprzężenie zwrotne. Zachowanie jest zawsze narzędziem czy instrumentem do osiągania pewnych konsekwencji i skutków, jest ono zachowaniem instrumentalnym, czyli sprawczym. Konsekwencje zachowania instrumentalnego, które są ważne dla człowieka który steruje jego zachowaniem, nazywane są wzmocnieniem. Behawioryści nie negowali istnienia wewnętrznych motywów i dążeń, zwracali jedynie uwagę, że nie regulują one działania człowieka. Zachowania instrumentalne są kształtowane przez wzmocnienia pozytywne i negatywne. Wzmocnienia pozytywne to konsekwencje zachowania instrumentalnego, które są dla jednostki korzystne i które określa się mianem nagród. Wzmocnienie negatywne, to konsekwencja zachowania instrumentalnego przez jednostkę niepożądane i niekorzystne dla niej, które określa się mianem kar.
               Zgodnie z teorią psychodynamiczną czynnikami wyjaśniającymi zachowanie człowieka w organizacji są jego potrzeby. Działanie człowieka jest stymulowane i ukierunkowane przez wewnętrzne stany jednostki zwane potrzebami czy dążeniami. Zdaniem psychoanalityków jednostka nie zna struktury swoich potrzeb, dlatego żyje w świecie rozlicznych wewnętrznych i zewnętrznych konfliktów. Zupełnie inna wizję człowieka wysuwa wspomniana już psychologia humanistyczna. Zdaniem Maslowa człowiek świadomie kieruje swoim zachowaniem, podstawowym zaś czynnikiem wyznaczającym kierunek jego działania jest dążenia do samorealizacji i „urzeczywistniania się”.
              Teoria poznawcza traktuje jednostek jako system który gromadzi i przetwarza informacje. Zwolennicy tej koncepcji uznają, że człowiek jest samodzielnym podmiotem, który przyjmuje, przechowuje interpretuje informacje (wiedzę, dane) i nadaje im pewną wartość (znaczenie, sens) Dzięki kompetencjom umysłu jednostka interpretuje rzeczywistość, zapamiętuje otrzymane dane, myśli automatycznie i twórczo, prowadzi dyskurs z innymi ludźmi. Jako samodzielny podmiot i sprawca podejmuje ona działania celowe i sprawuje nad nimi poznawczą kontrolę. Sieć poznawczą tworzy struktura informacji a więc zakres wiedzy człowieka rzeczywistości. Na którą składają się informacje aktualne i utrwalone z przeszłości.

Ostatnio edytowany przez monia (2009-06-18 08:11:33)

Offline

 

#12 2009-06-19 03:27:35

Graf

Przemek P.

Skąd: Dzierżoniów
Zarejestrowany: 2009-02-11
Posty: 22706
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

3
Sprawność działania jako podstawowe kryterium oceny działania

Działanie podejmowane jest ze względu na jego cel, ale dopiero jego osiągnięcie pozwala na ocenę samego działania, jak i jego celu. Istoty obdarzone zdolnością przewidywania i zachowywania się z poczuciem dowolności przywiązują do skutków swego działania oceny, które dają się uporządkować szeregowo i dzięki temu mogą porównywać dodatnie i ujemne cenności pożądanych i niepożądanych skutków swego działania. Cenność w prakseologii może, ale nie musi odpowiadać wartości w sensie ekonomicznym (np. wynagrodzenie za pracę własną czy koszt poniesiony na opłacenie pracy cudzej), bowiem obejmuje ona takie nieekonomiczne (inaczej niewymierne) wartości, jak zadowolenie, przyjemność, czy przykrość. Cenność pozwala udzielić odpowiedzi na pyta­nie, które zawsze nurtuje człowieka „czy warto było”.Wszystkie przewidywane i nieprzewidywane skutki działania możemy więc uszeregować wzdłuż jed­nej skali cenności, na której w lewo od punktu obojętności można według rosnącej cenności rozmieścić skutki oceniane negatywnie, w prawo od niego - również rosnąco - wszystkie skutki oceniane pozytywnie.

Suma cenności wszystkich negatywnie ocenianych skutków działania nazywamy cennością kosztu.
Cenność wyniku użytecznego to suma cenności wszystkich pozytywnie ocenianych skutków działania.

cenność kosztu                     wynik obojętny                      cenność wyniku użytecznego
I------------------------------ I-------------------------------------------»

Sprawność:

Ujęcie manipulacyjne – zręczność (zwinność , biegłosc , wprawa) w posługiwaniu się narzędziami oraz narzędziami stanowiącymi ich przedłużenie. Składniki: większa szybkość ruchów, mniejszy wysiłek przy wykonywaniu, większe zbliżenie ruchu wykonywanego do ruchu zamierzonego, większy stopień zautomatyzowania ruchu. 

Ujecie uniwersalne – nazwa ogólna kazdego z walorów praktyczncyh - - wsyatrczyaby działanie bylo skuteczne.

Ujecie syntetyczne – działanie jest tym sprawniejsze im posiada więcej walorów dobrej roboty i to w najwyszym wymiarze
Ujęcie ogólne – skutecznosc, korzystnosc, ekonomicznosc w okreslonej relacji wzajemnej. 
Podstawy sprawnego działania : skuteczność, korzystnośc i ekonomiczność.

Skuteczność:
skutecznym nazwiemy działanie które prowadzi do skutku zamierzonego przez cel. Sprawność działania może być odnoszona tylko do działań co najmniej częsciowo skutecznych. Skutecznosc jako miara ocenna jest miarą stopniowalną. Działanie jest skuteczne gdu osiągamy w pełni zamierozny cel, jeśli tylko częściowo działanie jest działaniem częsciowo skutecznym, gdy nie osiągniemy celu działanie będzie nieskuteczne.

Korzystność – maiara ocenna polegająca na porównywaniu kosztów i wyniku użytecznego działania . Może być porównywana w danych licznowych jak i w wartosciach nie wymiernych. Może być odnoszona nie tylko do skutków przewidywalnych ale tez nieprzewidywalnych.

Korzystnosc to różnica między cennoscia wyniku użytecznego a cennoscia ksoztów.

Ekonomiczność pozwala odpowiedzieć na pytanie jak efektywnie wykorzystaliśmy ponoszone nakłady w otrzymywaniu użytecznego wyniku. Ekonomiczność łączy się z czystością działanią i prostotą działania. Ekonomiczności nie da wyrazić się w żadnych jednostkach a jedynie wartością liczbową różną od jedności.

Ekonomicznośc = cenność wyniku użytecznego / cenność kosztów

Sprawność jest post. Kryterium oceny działania gdyż pozwala nam ocenić na ile dane działanie zostało wykonane. Działanie jest skuteczne gdu osiągamy w pełni zamierozny cel, jeśli tylko częsciwoo działanie jest działaniem częsciowo skutecznym, gdy nie osiągniemy celu działanie będzie nieskuteczne. Dla osiągnięcia chocby częściowej skuteczności konieczne jest przekroczenie pewnej progowejj wartosci zwanej skutecznością minimalną wymagającej pewnej energiczności działania. Skutecznosc działania p[rowadzącego do jednego z celów kumulatywnych jest skutecznoscia co najmniej częsciowa dla drugiego i kazdego następnego działania prowadzącego do każdego innego z celów kumulatywnych.


Przemek
Graf@radiorewers.pl

Offline

 

#13 2009-06-19 03:28:00

Graf

Przemek P.

Skąd: Dzierżoniów
Zarejestrowany: 2009-02-11
Posty: 22706
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

Mechanizm integracyjny – proces nieustannego oddziaływania w tym samym czasie dwóch przeciwnych względem siebie sił: integrującej oraz dezintegrującej.

Integracja - 'scalenie w procesie współprzyczyniania się do powodzenia całości.

Im silniej mechanizm integracyjny działa „tym dana całość organizacyjna jest wewnętrznie bardziej zwana, spoista, scalona, a im słabiej on działa, tym jest ona wewnętrznie bardziej rozluźniona, rozdzielona i rozbita"
Zjawisko integracji jest dynamiczne w swoim przebiegu, co pozwala je stopniować. Przez stopień integracji rozumiemy stopień zbliżenia celów indywidualnych członków instytucji do jej formalnych celów działania. Stopień integracji może być różny dla każdej z organi­zacji z osobna, dla poszczególnych części tej samej organizacji, oraz dla poszczególnych jej członków.

Im niższy stopień integracji członków instytucji tym wyższy stopień sformalizowania. W przypadku powstawania różnic między celami organi­zacji a jej osiągnięciami wzrasta natychmiast nadzór nad działalnością jej członków. (Gouldner)

Integrację łączy się z zagadnieniem identyfikacji z celami organizacji. Ważnym elementem wspomnianego zagadnienia jest zgodność poglądów w zespole  i jego zaangażowanie w osiąganie celów organizacji. Kierownictwo powinno dbać o integrowanie celów jednostek z celami organizacji. (Webber)

Dana osoba identyfikuje się z organizacją, gdy podejmując decyzję, zwraca uwagę na powstałych w jej wyniku konsekwencji dla grupy. (Simon)
Główne dostępne obiekty dla identyfikacji:
1)Identyfikacja pozaorganizacyjna – org. Znajdujące się zewnatrz org. Macierzystej
2)identyfikacja z organiazcją – org. Macierzysta
3)identyfikacja z zdaniem – czynnosci związane z wyk. Pracą
4)identyfikacja z mała grupa – małe grupy wew. org. Macierzystej


Etapy
1)Decyzja o przystąpieniu do organizacji
2)Decyzja o wytwarzaniu
3)Dezintegracja
4)Decyzję odnowienia decyzji o przystąpieniu
5)Decyzja o wystąpieniu z organizacji
1)Decyzja o przystąpieniu do organizacji ma kluczowe znaczenie dla powstania uczestnictwa i zaistnienia mechanizmu integracyjnego.

Wybór organizacji odbywa się w ramach decyzji o przystą­pieniu Dp, która jest funkcją (/) relacji między potrzebami, które odczuwamy (P), a korzyściami, które chcemy otrzymać z tytułu uczestnictwa w organi­zacji (K) od tej organizacji.

Decyzje podejmujemy tym chętniej, gdy orga­nizacja jest w stanie zaoferować nam więcej korzyści, niż jest to konieczne do zaspokojenia naszych potrzeb, co dawałoby pewną nadwyżkę korzyści, które można by kumulować na przyszłość, jednak jesteśmy gotowi przystą­pić już nawet do tej organizacji, które jedynie oferuje korzyści w ilości nie­zbędnej do zaspokojenia potrzeb.

W pewnych ekstremalnych warunkach (wojny, głębokiego kryzysu gospodarczego, ale także utraty pracy w warunkach bezrobocia) możemy być skłonni przystąpić do organizacji, która nie oferuję nam korzyści w ilości niezbędnej dla pokrycia odczuwanych potrzeb.

Decyzja o wytwarzaniu jest nierozerwalnie powiązana z decyzją o przystąpieniu do organizacji, bowiem nie można uczestniczyć w organi­zacji nie godząc się z koniecznością ponoszenia wkładów. Organizacja jest zainteresowana naszym uczestnictwem w niej z powodu wkładów.

Gdy stajemy się uczestnikiem organizacji w pełnym wymiarze zaczyna na nas oddziaływać w pełnym zakresie mechanizm integracyjny. Zostajemy poddani jednoczesnemu oddziaływaniu sił dośrodkowych, potwierdzających słuszność naszych decyzji o uczestnictwie oraz sił odśrodkowych, które ją podważają, rodzą pytanie „czy warto było". Czynniki integrujące i dezintegrujące mają charakter subiektywny i indywidualny, a nie obiektywny i generalny, mimo to przyjmuje się, że niektóre z nich mają taki charakter.

Czynniki dezintegrujące obiektywnie, - ograniczenie swobodnych zachować i wolności osobistej w następstwie przystąpienia do organizacji.

Wiąże się to z formalnym pierwotnym i wtórnym zakresem obo­wiązków oraz pierwotnym i wtórnym zakresem odpowiedzialności z nich wynikającej, a które łącznie składają się na formalny status członka orga­nizacji.

decyzję odnowienia decyzji o przystąpieniu, zw. równowagą organizacyjną, świadczy bowiem ona - w razie odnowienia decyzji o przystąpieniu - że organizacji udało się wprowadzić takie czynniki integrujące, że skłania to uczestników do dalszego uczest­nictwa.
Problemem podstawowym przy preparacji decyzji odnowienia jest obiektywizm i subiektywizm oceny wkładów i korzyści przez uczestnika organizacji. Pod wpływem informacji sytuacyjnych, sukcesów i niepowodzeń zmianie ulega poziom aspiracji podmiotu, a nawet treść jego nastawień.

Narastające niezadowolenie z powodu niekorzystnej relacji między wkładami i korzyściami wywołuje narastanie świadomości pragnienia odejś­cia z organizacji. Okazuje się jednak, iż podjęcie decyzji o nieodnowieniu decyzji przystąpienia, czyli innymi słowy decyzji wystąpienia z organizacji napotyka na czynniki ograniczające determinację decyzji o wystąpienie z organizacji. Ich charakter oraz siła oddziaływania są złożone, niektóre z nich mają charakter obiektywne, inne zaś subiektywny, są czynniki ze­wnętrzne oraz czynniki wewnętrzne.


Przemek
Graf@radiorewers.pl

Offline

 

#14 2009-06-19 03:31:17

Graf

Przemek P.

Skąd: Dzierżoniów
Zarejestrowany: 2009-02-11
Posty: 22706
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

Wersje raw jeśli ktoś by chciał. Nie wiem kto... ale może http://www.speedyshare.com/183294656.html


Przemek
Graf@radiorewers.pl

Offline

 

#15 2009-06-19 03:32:33

Graf

Przemek P.

Skąd: Dzierżoniów
Zarejestrowany: 2009-02-11
Posty: 22706
Punktów :   

Re: Pytania na obronę

mam nadzieje ze nie wyszedł mi zbytni bełkoti że tresc jest wporządku ... ten rozdział do pyt 11 jest dosyć zawile napisany...


Przemek
Graf@radiorewers.pl

Offline

 

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB 1.2.23
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
www.lubelscypartyzanciasg.pun.pl www.queen-kajol.pun.pl www.badandsexy.pun.pl www.ehusaria.pun.pl www.witch.pun.pl